Thailand

Na een redelijk lange vlucht van 2x 6 uur zijn we op dinsdag 11 september om 07:00 uur lokale tijd in Bangkok aangekomen. Veel geslapen in het vliegtuig had ik niet, dus ik was redelijk moe toen we aankwamen. Het is vooral zaak om wakker te blijven tot in ieder geval 20:00 uur i.v.m. jetlag. De tijd die we hadden spendeerden we om maar eerst een slaapplaats te vinden voor de komende de nachten. Volgens Saskers Lonely Planet was Khao San road een echt backpackersstraatje met genoeg hostels voor een goedkope prijs. Eenmaal daar aangekomen (gebracht door een veels te overprized Tuk-Tuk) werden we vrij snel gewaarschuwd dat Khao San road nogal gevaarlijk was qua diefstal en ons werd afgeraden om daar de tassen achter te laten, omdat lokale bewoners de reservesleutel hadden van je kamer en zo dan je tas konden leegroven. Niet echt een erg geruststellende gedachte en ook niet echt ontspannen als je al 20 uur wakker bent. We hebben toen maar een pakket gekocht, bij het Thaise toeristenkantoor dat ons 10-daagse verblijf geheel dekte.

Bangkok
In Bangkok hebben we veel gelopen en veel in Tuk-Tuks gezeten om de hele stad een beetje te verkennen. Je kunt je voorstellen dat lopen redelijk vermoeiend is omdat het elke dag, vanaf 's ochtends heel vroeg, enorm warm is (zo rond de 30-35 graden plus een luchtvochtigheid waar je u tegen zegt). We zijn naar ' The Grand Palace' geweest in Bangkok, met de boot over de Chao Phraya-rivier. Doordat het op dit moment het regenseizoen is, lag er enorm veel vegetatie en andere spullen in het water, waardoor de rivier een soort snelstromend afvalwater was geworden. Ook zijn we maar eens Khao San road gaan bekijken. We moesten al vrij snel concluderen dat dit niet helemaal een leuk straatje was: ontzettend Westers (Mc Donalds/Starbucks/KFC overal), zeer opdringerige mensen en een hoop rare winkels waar je bijvoorbeeld paspoorten kan kopen, of een University of Oxford diploma. De omgeving rond Khao San road is echter fantastisch, met schitterende, bladgouden Boeddistische tempels, leuke terrasjes en authentieke Thaise woningen. Donderdagavond zaten we in een bus richting Chaing Mai (een kleine 700 km. ten noorden van Bangkok), een slapeloze nachtrit van 10 uur.

Chiang Mai en de jungle
Doodop aangekomen in Chiang Mai (omdat er 3 luidruchtige Fransen achter ons zaten in de bus), viel het me op dat dit stadje niet naar uitlaadgassen rook en dat je niet voor je sokken wordt gereden als je ook maar een halve seconde niet kijkt. Chiang Mai is in alle opzichten relaxter dan Bangkok al was het maar dat het geen 8 miljoen inwoners had. Ik werd een beetje kriebelig van al die Thai die je wat willen verkopen of wilde weten waar je heen ging om je daarna weer iets te verkopen. De dag dat we aankwamen hebben we Chiang Mai verkent en heerlijk gegeten in een van de vele eettentjes die hier zijn.
De volgende dagen zijn we door de jungle getrokken ten zuiden van Chiang Mai, maar niet voordat we op een olifant mochten zitten (wanr je kan niet echt spreken van olifantrijden, want ik zat alleen maar). Het viel ons gelijk op dat de olifanten geen grote wonden hadden, dus dat was voor ons een meevaller. Om heel eerlijk te zijn, vond ik het niet echt heel veel aan, om op zo'n olifant te zitten. 50% van de tijd was ik redelijk bang dat het beest uit zou glijden en zou gaan vallen, de andere 50% was het verschrikkelijk oncomfortabel. Maar ja, ik kan het afvinken van mijn to-do lijstje. Het trekken door de jungle was letterlijk en figuurlijk adembenemend, fantastische vergezichten en geweldige natuur (met al haar beestjes). We sliepen in een grote zaal met zijn tienen, en laat nou net die luidruchtige Fransen daar 3 van zijn... Hoeveel geluk kan je hebben?! Deze 3 dagen was er geen stroom, geen stromend water en sanitair dat, laten we zeggen, anders is dan wij gewend zijn. Het was echt een leuke ervaring en de groep was ook heel gezellig (de Fransen vielen uiteindelijk erg mee, hoewel ze nog steeds luidruchtig waren.

En verder...
Thailand is erg mooi en de menselijk zijn vriendelijk. De steden zijn minder smerig dan ik verwacht had, in die zin dat we nog blauwe lucht konden zien in Bangkok (iets wat je in Jakarta bijv. niet kan, vanwege de smok). Verder valt het op dat er een apart soort type toeristen naar Thailand komen. Veel getatoeerde mannetjes, die wij in Nederland als ' bennies' zouden bestempelen. Uiteraard hebben we ook ladyboys gezien en smerigheden: gisteren nog een Westerse bejaarde van rond de 75/80 jaar oud met een Thaise jongen van niet ouder dan 20. Persoonlijk walg ik van de gedachte en het zien ervan, maar ik probeer het maar zoveel mogelijk te negeren of er een ander verhaal bij te verzinnen (misschien was die meneer wel zijn adoptie-opa...).
Tot slot moet ik melden dat ik mijn telefoon heb verloren in Bangkok en dat mijn nummer zoals bij jullie bekend niet zal functioneren totdat ik terugben. Wij zijn ons nu aan het voorbereiden op de busreis terug naar Bangkok en we zullen morgennacht naar Hanoi, Vietnam vliegen. Wanneer we gesettled zijn en wat activiteiten hebben ondernomen, zal ik ze weer in geuren en kleuren met jullie delen.

Voor nu een dikke kus voor diegene die dat willen en groetjes uit Chiang Mai, Thailand. Uiteraard ook van mijn reisgenoot Sasker.